Bert Hellinger werd geboren op 16 december 1925 in Leimen, Duitsland. Op 19 december 2019 is hij op 94 jarige leeftijd overleden.

In zijn jeugd zorgde het geloof van zijn gezin ervoor dat hij niet in het nationaal socialisme geloofde. Bert ontbrak op de vereiste vergaderingen van de Hitler Jugend en nam deel aan een illegale katholieke jeugdorganisatie. Zoals velen toen, slechts zeventien jaar oud, werd hij soldaat er ervoer strijd, gevangenschap, verliezen en het leven in een oorlogskamp van de geallieerden in België.

Bert Hellinger was twintig jaar oud toen hij in een katholieke orde trad omdat hij priester wilde worden. Hij werkte zestien jaar in Zuid-Afrika als katholiek zendeling onder de Zoeloes. De Zoeloes maakten indruk op hem, door hun diepe zin voor waarden de natuurlijke autoriteit van ouders en het respect van kinderen.

Hij leerde veel therapeutische vormen kennen en raakte geïnteresseerd in de groepsdynamiek, de dialoog en individuele menselijke ervaring.

Hij liet de religieuze orde achter zich nadat hij erachter was gekomen, dat het priesterschap geen passende uitdrukking was van zijn groei.

In Wenen ging hij psychoanalyse studeren en ging daarna naar de VS. Hij werkte daar met de psychiater en psychotherapeut Milton Erickson en anderen. Door kennis van de psychotherapieën en andere therapeutische vormen te combineren, ontstond er een unieke en fascinerend oplossingsgerichte benadering: de familieopstelling.

Het maken van een familieopstelling is een vorm van alternatieve psychotherapie. De werkwijze van Hellinger is het zogenaamd systemisch werken. Therapeuten en coaches die systemisch werken trachten door middel van het opstellen van iemands systeem van herkomst niet direct zichtbare relaties tussen familieleden en de eventuele knelpunten daartussen te herkennen, erkennen en zo mogelijk weg te nemen.

Een familieopstelling is een therapeutische sessie waarbij een deelnemer een vraagstuk inbrengt waar hij of zij helderheid over wil krijgen. Voor de hoofdrolspelers in dat vraagstuk, vaak familieleden van degene die het vraagstuk inbrengt, worden andere deelnemers uitgekozen als ‘representant’. De vragende deelnemer geeft hen een plaats in het vertrek ten opzichte van de andere deelnemers, deels geholpen door de therapeut.

Er ontstaat een 'tableau vivant' dat achterliggende aspecten van het vraagstuk laat zien als de representanten worden ondervraagt over hun gevoelens en attitudes ten opzichte van elkaar den de situatie. Er komen verstrikkingen aan het licht (soms in eerdere generaties) die hebben geleid tot stagnatie in het huidige elven van de deelnemer. Vaak zijn die verstrikkingen overwerkte gevoelens als gevolg van nare gebeurtenissen, zoals het jong overlijden van een ouder of een kind, oorlogservaring en scheiding van ouders. Die onverwerkte gevoelens kunnen later geboren kinderen onbewust en onbedoeld belasten, waardoor zij uit balans zijn. Aan de hand van eenvoudige instructies van de begeleider brengen de representanten beweging in de situatie en kan er rust komen tussen de personen die de representanten vertegenwoordigen. De effecten van de sessie zijn soms op korte, maar vaak op lange termijn merkbaar.

De methode wordt ook toegepast in organisaties, bijvoorbeeld om te onderzoeken waarom er stagnaties zijn in de ontwikkeling van een organisatie of waarom bepaalde conflicten steeds terugkeren. Er wordt in dit verband niet gesproken van een familieopstelling maar een organisatieopstelling. De methode is niet onomstreden.   

 Bron:Wikipedia